Muzej trube u Guči čuva šest decenija istorije Dragačevskog sabora
U stalnoj postavci Muzeja trube u Guči posetioci mogu da vide instrumente najpoznatijih trubačkih majstora, čija su umeća obeležila istoriju Dragačevskog sabora. Pored izloženih truba, bubnjeva i drugih instrumenata, zidovi muzeja prikazuju hronološki razvoj manifestacije – od prvog takmičenja 1961. godine, pa sve do današnjih sabora koji privlače posetioce iz čitavog sveta.
Cilj postavke je da sačuva uspomenu na događaje koji su oblikovali jedan od najprepoznatljivijih muzičkih simbola Srbije i da ih približi novim generacijama.
Truba je u Srbiju stigla još u vreme kneza Miloša Obrenovića, koji je, nakon boravaka na bečkim dvorovima, poželeo da formira vojni orkestar sličan onima koje je tamo viđao. Mnogi vojnici koji su služili u tim orkestrima vraćali su se kućama zajedno sa instrumentima i nastavili da sviraju, što je dovelo do formiranja prvih lokalnih trubačkih sastava.
Prvo takmičenje u Guči organizovala je kulturno-prosvetna zajednica Dragačeva, sastavljena od nastavnika lokalne škole. Na poziv su se tada odazvala samo četiri orkestra iz okolnih sela – Goračića, Graba, Dljina i Rtiju. Za razliku od današnjih velikih ansambala, ti prvi sastavi imali su svega četiri do pet trubača.
Poseban deo postavke posvećen je titulama „majstora trube“, najvećem priznanju koje jedan trubač može da dobije. Status majstora dodeljuje se muzičarima koji osvoje najmanje tri glavne nagrade na saboru, steknu majstorsko pismo i potvrde vrhunsko umeće pred publikom i žirijem. Ova titula ostaje životni pečat svakom trubaču i smatra se njihovim najvećim snom.
